Dla mnie jedyny morał z tej historii jest taki, że samotność jest straszna. Znaczy się, z mojego zewnętrznego punktu widzenia, wolałbym żeby ten człowiek miał coś dla siebie z tych niewielkich pieniędzy, które ma, a nie utrzymywał jakieś psy. Jest mi kompletnie obojętne, czy psy trafią do schroniska czy nie, a człowieka w jego biedzie jednak żal, więc uważam to za złą decyzję. Jednocześnie doskonale rozumiem tego człowieka - bezdomność to nie tylko utrata rzeczy, które się miało, ale też prawie wszystkich ludzi z jego życia. W takiej sytuacji Julie jest dla niego jedynym towarzystwem, które pozostało mu wierne i chce być z nią "solidarny" - jakikolwiek niby sens można przypisać solidarności z psem. To nie jest piękne, to jest smutne i pokazuje tylko jak zła jest samotność.
Na jego miejscu zostawiłbym suczce jednego szczeniaka, z trzema będzie miał spory problem z biegiem czasu.
Lubię zwierzęta. Cenie dobroć. Ale rzygać mi się chce tymi ckliwymi kawałkami na demotach. Ludzie, dość!
Dla mnie jedyny morał z tej historii jest taki, że samotność jest straszna. Znaczy się, z mojego zewnętrznego punktu widzenia, wolałbym żeby ten człowiek miał coś dla siebie z tych niewielkich pieniędzy, które ma, a nie utrzymywał jakieś psy. Jest mi kompletnie obojętne, czy psy trafią do schroniska czy nie, a człowieka w jego biedzie jednak żal, więc uważam to za złą decyzję. Jednocześnie doskonale rozumiem tego człowieka - bezdomność to nie tylko utrata rzeczy, które się miało, ale też prawie wszystkich ludzi z jego życia. W takiej sytuacji Julie jest dla niego jedynym towarzystwem, które pozostało mu wierne i chce być z nią "solidarny" - jakikolwiek niby sens można przypisać solidarności z psem. To nie jest piękne, to jest smutne i pokazuje tylko jak zła jest samotność.