Jako kobieta niestety się zgadzam. Zbyt często moja płeć kieruje się emocjami, zamiast zdrowym rozsądkiem, a przecież ujarzmienie swoich uczuć na rzecz racjonalnych decyzji nie jest niemożliwe do zrobienia.
Sporo kobiet udaje głupie i jest to pewna strategia pozwalająca im na zdobycie pewnych korzyści, czy potrzebnych informacji. Szczególnie, jeżeli jest to granie słodkiej idiotki przed mężczyznami - z reguły wystarcza pierwsze wrażenie. Od razu okazują oni więcej cierpliwości, są bardziej chętni by udzielić pomocy, poświęcić nieco więcej czasu. Więc, drodzy panowie - może się zastanówcie jaka część kobiecej głupoty jest prawdziwa...
Mężczyźni podejmują decyzje pod wpływem emocji częściej niż im się wydaje. Zupełnie nie potrafią kontrolować gniewu, a jak ktoś przypadkiem obrazi ich "męską dumę" to już w ogóle jest dramat. Oczywiście, nie wszyscy tacy są, ale zauważyłam taki trend. Mogłabym skonstruować wypowiedź w takim samym tonie powtarzając Twoje ironiczne "Cóż, hormony, Natury nie oszukać", ale po co? Jakim trzeba być frustratem, by ignorować podstawowy fakt - człowiek jest stworzeniem emocjonalnym i irracjonalnym. To, co wydaje Ci się racjonalne, z punktu widzenia innych może być skończonym kretyństwem i nie sposób ocenić kto ma rację. Zamiast wyładowywać frustrację na drugiej połowie społeczeństwa i beznadziejnie generalizować, nie lepiej zastanowić się nad sobą? Spłycanie problemów innych do głupoty brzmi jak gadka osoby głęboko zakompleksionej.
Mam ochotę powiedzieć tak do wielu, wielu kobiet. Same wpędzają się w kłopoty i tego kompletnie nie widzą. Cóż, hormony, Natury nie oszukasz.
Czemu zaraz głupia? Może wyluzowana raczej, nie spięta i nie przejmująca się pierdołami.
Jako kobieta niestety się zgadzam. Zbyt często moja płeć kieruje się emocjami, zamiast zdrowym rozsądkiem, a przecież ujarzmienie swoich uczuć na rzecz racjonalnych decyzji nie jest niemożliwe do zrobienia.
Bo ty nic nie rozumiesz.
Sporo kobiet udaje głupie i jest to pewna strategia pozwalająca im na zdobycie pewnych korzyści, czy potrzebnych informacji. Szczególnie, jeżeli jest to granie słodkiej idiotki przed mężczyznami - z reguły wystarcza pierwsze wrażenie. Od razu okazują oni więcej cierpliwości, są bardziej chętni by udzielić pomocy, poświęcić nieco więcej czasu. Więc, drodzy panowie - może się zastanówcie jaka część kobiecej głupoty jest prawdziwa...
Jeśli ktoś szuka źródła obrazka to podpowiem :)
chatolandia.pl
Mężczyźni podejmują decyzje pod wpływem emocji częściej niż im się wydaje. Zupełnie nie potrafią kontrolować gniewu, a jak ktoś przypadkiem obrazi ich "męską dumę" to już w ogóle jest dramat. Oczywiście, nie wszyscy tacy są, ale zauważyłam taki trend. Mogłabym skonstruować wypowiedź w takim samym tonie powtarzając Twoje ironiczne "Cóż, hormony, Natury nie oszukać", ale po co? Jakim trzeba być frustratem, by ignorować podstawowy fakt - człowiek jest stworzeniem emocjonalnym i irracjonalnym. To, co wydaje Ci się racjonalne, z punktu widzenia innych może być skończonym kretyństwem i nie sposób ocenić kto ma rację. Zamiast wyładowywać frustrację na drugiej połowie społeczeństwa i beznadziejnie generalizować, nie lepiej zastanowić się nad sobą? Spłycanie problemów innych do głupoty brzmi jak gadka osoby głęboko zakompleksionej.