Wiem, że to tylko dziecko i w ogóle, ale na miłość boską - 6 godz lotu z drącym się dzieckiem obok (z krótkim przerwami) to zakrawa o tortury. Zwłaszcza jak człowiek jeszcze chce popracować w samolocie (bo te 6 godz to bardzo dużo czasu). Osobiscie nie lubię płaczących obcych dzieci.
Natomiast doceniam matkę, że rozdała stopery i zatyczki.
a jak mnie wkurza jak jakiś pacan połowę drogi slucha muzyki w słuchawkach masakra do tego kolejny Baran chrapie albo buty zdejmnie i co gorsza je kanapki z kiełbasą. ewentualnie lecę nocnym a tu Baran laptop otwarty i świeci na pół samolotu.
@KittyBio Niektórzy ludzie w ogóle nie wiedzą co to tortury, więc takie komentarze można wsadzić sobie głęboko w poważanie. Zwłaszcza jak człowiek wie co to posiadanie dzieci (bo te 6h płaczu dziecka dla tej matki to wieczność). Osobiście nie lubię narzekających dorosłych, są gorsi od "płaczących obcych dzieci", płaczące dzieci mają problem, tamci to zwykłe rozpuszczone starsze bachory...
@goff Muzyka też wkurza jak za głośno słucha. Światło z laptopa mi nie przeszkadza (dobra też mi się zdarzyło raz pisać w nocy raport w samolocie, więc przepraszam, co prawda laptopy mają tryb nocny - w nocy minimum jasności nie daje jakiejś większej łuny).
@JestemRolnik WIesz, nie przepadam za obcymi dziećmi. Nie jestem matką Polką, co kocha wszystkie bombelki i cieszy się, jak bombelka przewiają obok. Dzieci w rodzinie mi nie przeszkadzają (może też dlatego, że nie wrzeszczą całymi dniami, nie biegają jak wściekłe i nie krzyczą - takie rodzinne przylepki), na swoje właśnie czekam. Nie sądze jednak, bym była osobą, która będzie każdemu wmawiać, ze mój bombelek jest przyszłością narodu i mają latać koło niego. Płacąc za bilet akceptuję to, że nie lecę prywatnym odrzutowcem tylko dalej transportem PUBLICZNYM. Minimum kultury obowiązuje każdego. Co innego jak dziecko zakwili i matka stara się go uspokoić, a co innego jak jest przerażone i aż dusi się od płaczu. I tak przez dłuższy czas . Jak powiedziałam - rozumiem, dziecko się boi i nie mam pretensji do dzieciaka. Nie raz leciałam samolotem z małym dziećmi/ niemowlętami i to był jedyny taki lot. Z 3 msc moją chrześniaczką leciałam do USA - poza startem, gdzie faktycznie płakała i ciężko było uspokoić, tak potem spała. Lot powrotny podobnie - tylko trochę na starcie zakwiliła, trochę się pobawiła i dopiero przy lądowaniu trochę zapłakała, bo głodna byla.
Ale żeby nie było - kiedyś w locie do Madrytu spotkałam idał matki latającej :D Leciała z 6 latka bardzo gadatliwą i generalnie bardzo żywą. Generalnie trochę zaczepiała, troszkę przeszkadzała innym. I dzieciaka zainteresowały moje obrazki na konfę. Matka przeprosiła, kazała jej przeprosić, ze przeszkadza...Ogólnie bardzo w porządku kobieta, bo co jakiś czas się upaewniałą, że mała mi nie przeszkadza...i tak na serio potem przegadałam z dziewczynką cały lot tłumacząc jej jak działają receptory w komórkach :p Dzięku milionowi pytań jakie zadała - nic mnie potem nie zaskoczyło...
Nie uczyli żeby nie brać cukierkow od obcych ludzi?Dziecko mogło mieć na imię Władimir, a samolot pewnie był pełen Rosyjskich opozycjonistów, ktorzy dziwnym trafem zmarli przes wylądowaniem samolotu.
To miłe, że są matki rozumiejące, że dla obcych ryk bombelka może nie być najpiękniejszą muzyką. I wyrażające szacunek dla współpasażerów w ten czy inny sposób.
To się nazywa pełna kultura i zrozumienie innych :)
kiedyś to było normalne, że dziecko płacze.
@Mateusz0206 Podobnie, jak jest normalne, że małpa wrzeszczy i paskudzi wokół siebie. Chciałbyś lecieć obok małpy w samolocie?
A kiedy wszyscy już zjedli cukierki i powsadzali zatyczki do uszu powiedziała, że ma dodatni test na COVID.
Taniej by ją wyniosło, gdyby wynajęła mały samolot tylko dla siebie:D
Wiem, że to tylko dziecko i w ogóle, ale na miłość boską - 6 godz lotu z drącym się dzieckiem obok (z krótkim przerwami) to zakrawa o tortury. Zwłaszcza jak człowiek jeszcze chce popracować w samolocie (bo te 6 godz to bardzo dużo czasu). Osobiscie nie lubię płaczących obcych dzieci.
Natomiast doceniam matkę, że rozdała stopery i zatyczki.
a jak mnie wkurza jak jakiś pacan połowę drogi slucha muzyki w słuchawkach masakra do tego kolejny Baran chrapie albo buty zdejmnie i co gorsza je kanapki z kiełbasą. ewentualnie lecę nocnym a tu Baran laptop otwarty i świeci na pół samolotu.
@KittyBio Niektórzy ludzie w ogóle nie wiedzą co to tortury, więc takie komentarze można wsadzić sobie głęboko w poważanie. Zwłaszcza jak człowiek wie co to posiadanie dzieci (bo te 6h płaczu dziecka dla tej matki to wieczność). Osobiście nie lubię narzekających dorosłych, są gorsi od "płaczących obcych dzieci", płaczące dzieci mają problem, tamci to zwykłe rozpuszczone starsze bachory...
@goff Muzyka też wkurza jak za głośno słucha. Światło z laptopa mi nie przeszkadza (dobra też mi się zdarzyło raz pisać w nocy raport w samolocie, więc przepraszam, co prawda laptopy mają tryb nocny - w nocy minimum jasności nie daje jakiejś większej łuny).
@JestemRolnik WIesz, nie przepadam za obcymi dziećmi. Nie jestem matką Polką, co kocha wszystkie bombelki i cieszy się, jak bombelka przewiają obok. Dzieci w rodzinie mi nie przeszkadzają (może też dlatego, że nie wrzeszczą całymi dniami, nie biegają jak wściekłe i nie krzyczą - takie rodzinne przylepki), na swoje właśnie czekam. Nie sądze jednak, bym była osobą, która będzie każdemu wmawiać, ze mój bombelek jest przyszłością narodu i mają latać koło niego. Płacąc za bilet akceptuję to, że nie lecę prywatnym odrzutowcem tylko dalej transportem PUBLICZNYM. Minimum kultury obowiązuje każdego. Co innego jak dziecko zakwili i matka stara się go uspokoić, a co innego jak jest przerażone i aż dusi się od płaczu. I tak przez dłuższy czas . Jak powiedziałam - rozumiem, dziecko się boi i nie mam pretensji do dzieciaka. Nie raz leciałam samolotem z małym dziećmi/ niemowlętami i to był jedyny taki lot. Z 3 msc moją chrześniaczką leciałam do USA - poza startem, gdzie faktycznie płakała i ciężko było uspokoić, tak potem spała. Lot powrotny podobnie - tylko trochę na starcie zakwiliła, trochę się pobawiła i dopiero przy lądowaniu trochę zapłakała, bo głodna byla.
Ale żeby nie było - kiedyś w locie do Madrytu spotkałam idał matki latającej :D Leciała z 6 latka bardzo gadatliwą i generalnie bardzo żywą. Generalnie trochę zaczepiała, troszkę przeszkadzała innym. I dzieciaka zainteresowały moje obrazki na konfę. Matka przeprosiła, kazała jej przeprosić, ze przeszkadza...Ogólnie bardzo w porządku kobieta, bo co jakiś czas się upaewniałą, że mała mi nie przeszkadza...i tak na serio potem przegadałam z dziewczynką cały lot tłumacząc jej jak działają receptory w komórkach :p Dzięku milionowi pytań jakie zadała - nic mnie potem nie zaskoczyło...
Nie uczyli żeby nie brać cukierkow od obcych ludzi?Dziecko mogło mieć na imię Władimir, a samolot pewnie był pełen Rosyjskich opozycjonistów, ktorzy dziwnym trafem zmarli przes wylądowaniem samolotu.
To miłe, że są matki rozumiejące, że dla obcych ryk bombelka może nie być najpiękniejszą muzyką. I wyrażające szacunek dla współpasażerów w ten czy inny sposób.
Cukierki to tabletki nasenne. Portfele, telefony, to się opłaca.