Nie co dziwne że dostał taki posiłek bo jest limit finansowy. Prawie żaden skazany nie je "ostatniego" posiłku. Jak maż zginać za parę godzin to jednak nie masz ochoty na jedzenie.
@jaszczuracs - jest mnóstwo relacji z egzekucji w USA, w których skazaniec zjadł ostatni posiłek. U nich to w ogóle wygląda inaczej niż było u nas. W PRL-u nagminne były przypadki szarpania się, wyrywania, rozpaczliwych prób ucieczki spod stryczka i wycia skazańców. Z relacji ostatniego polskiego kata wynika, że prawie w połowie przypadków, wobec skazańców trzeba było używać siły, aby ich zawlec pod szubienicę. W USA takie rzeczy prawie się nie zdarzają. Zapewne wynika to innej metodologii wykonywania kary śmierci. U nas skazańców trzymało się do ostatniej chwili w niepewności, robiono im celowo nadzieje na ułaskawienie, a na samą egzekucję wywabiano ich po pretekstem, że idą na widzenie z rodziną, adwokatem czy w jakimkolwiek innym celu. Efekt był taki, że skazańcy dowiadywali się co ich czeka w ostatniej chwili, a pod wpływem zaskoczenia często stawiali rozpaczliwy opór. W USA wyznacza się datę egzekucji z dużym wyprzedzeniem, a sam skazaniec jest dokładnie informowany co i kiedy go czeka. Daje się mu więc czas aby przywykł do myśli, że zostanie stracony. W okresie oczekiwania na datę egzekucji, skazańcom zapewnia się również psychologów i leki uspokajające. Poza tym egzekucja jest niemal zawsze obserwowana przez różnych ludzi - z administracji zakładu karnego, z rodziny ofiary, z rodziny skazańca oraz z mediów. Działa to na skazańców mobilizująco, bo przy takiej widowni każdy chce wypaść na twardziela, a nie na wierzgającego żałosnego tchórza. Z powyższych względów, skazańcy w USA nie są tak przerażeni aby nie móc nic zjeść.
Nie co dziwne że dostał taki posiłek bo jest limit finansowy. Prawie żaden skazany nie je "ostatniego" posiłku. Jak maż zginać za parę godzin to jednak nie masz ochoty na jedzenie.
@jaszczuracs - jest mnóstwo relacji z egzekucji w USA, w których skazaniec zjadł ostatni posiłek. U nich to w ogóle wygląda inaczej niż było u nas. W PRL-u nagminne były przypadki szarpania się, wyrywania, rozpaczliwych prób ucieczki spod stryczka i wycia skazańców. Z relacji ostatniego polskiego kata wynika, że prawie w połowie przypadków, wobec skazańców trzeba było używać siły, aby ich zawlec pod szubienicę. W USA takie rzeczy prawie się nie zdarzają. Zapewne wynika to innej metodologii wykonywania kary śmierci. U nas skazańców trzymało się do ostatniej chwili w niepewności, robiono im celowo nadzieje na ułaskawienie, a na samą egzekucję wywabiano ich po pretekstem, że idą na widzenie z rodziną, adwokatem czy w jakimkolwiek innym celu. Efekt był taki, że skazańcy dowiadywali się co ich czeka w ostatniej chwili, a pod wpływem zaskoczenia często stawiali rozpaczliwy opór. W USA wyznacza się datę egzekucji z dużym wyprzedzeniem, a sam skazaniec jest dokładnie informowany co i kiedy go czeka. Daje się mu więc czas aby przywykł do myśli, że zostanie stracony. W okresie oczekiwania na datę egzekucji, skazańcom zapewnia się również psychologów i leki uspokajające. Poza tym egzekucja jest niemal zawsze obserwowana przez różnych ludzi - z administracji zakładu karnego, z rodziny ofiary, z rodziny skazańca oraz z mediów. Działa to na skazańców mobilizująco, bo przy takiej widowni każdy chce wypaść na twardziela, a nie na wierzgającego żałosnego tchórza. Z powyższych względów, skazańcy w USA nie są tak przerażeni aby nie móc nic zjeść.
I że to się niby zmarnowało? Myślę, że klawisze bardzo się ucieszyli na taką wyżerkę.
@daclaw Za to nie ucieszyli się oczekujący na swoją kolej, bo odebrano im ostatni przywilej.