Znajdź kompromis. Jeśli nie będzie to zadowalające to kształć się aby w przyszłości móc ten kompromis znaleźć. Jeśli jesteś za stary aby zdążyć to zrobić to możesz o sobie powiedzieć "byłem głupcem i zmarnowałem swoje życie".
Jest jeszcze plan B: obniż swoje wymagania albo przeorganizuj swoje życie. Może wtedy znajdzie się kompromis.
Pracujesz 40 godzin w ciagu tygodnia, tydzien ma 24*7 godzin, czyli pracujesz mniej niz 1/4 tygodnia. Co robisz ze swoim czasem po pracy ze nie masz go na zycie? Chyba, ze masz tak chvjowe kwalifikacje, ze musisz walic po 12 godzin
@Xar Odejmij czas na sen, podróż do pracy, podstawowe czynności związane z przeżyciem, czyli zakupy, gotowanie, jedzenie, sprzątanie, mycie się, itd. Ile zostanie faktycznie wolnego czasu?
Ja wiem, że w Polsce, na chwilę obecną w większości przypadków jest tak, jak piszesz.
Ja mam to szczęście, że mam taką pracę, że mam za co żyć i mam kiedy żyć.
Nie pojmuję tego biadolenia nad pracą. A co byś chciał? Żeby cie inni utrzymywali?
Pytam, bo mam(od 30 lat):
- pracę którą lubię i która sprawia mi satysfakcję
- fajnych współpracowników
- Pensję, która wystarczy mi na życie, podróże i odłożenie co miesiąc ok. 1/4 zarobków
I nie jestem jedyny, nie jest to jakaś wyszukana superfucha, jedna na milion.
Po prostu szukałem i znalazłem pracę zgodną z moimi zainteresowaniami, wyspecjalizowałem się i teraz odrywam kupony...
Zostań człowiekiem wolnym... Zostań menelem... Menele mają czas by żyć, mają czas by pić, z opieki socjalik skubniesz, odprowadzisz wózek, wyłudzisz coś od babci pod sklepem, wrzucisz samotnej matce węgiel do piwnicy za 50zł... Jednym słowem raj... Idź i żyj niebieski ptaku... Wszystko samo się zrobi... Powodzenia...
Mam coraz mniej zrozumienia dla ludzi pracujących za najniższą stawkę. Będzie to trochę autopromocja, ale po co szukać przykładów z kosmosu jak mogę podać własny.
Wychowałem się w patologicznej rodzinie, nie skończyłem żadnej szkoły (tylko gimnazjum), bo w wieku 17 lat musiałem się zacząć sam utrzymywać.
Mógłbym iść na łopatę i narzekać jakie to życie jest niesprawiedliwe, ale postanowiłem zawalczyć o siebie. Zarobione pieniądze inwestowałem w szkolenia. Najpierw kurs montera kadłubów, ekstremalnie ciężka i niebezpieczna praca, widząc w pracy, że spawacze mają lepszą robotę i większe możliwości zrobiłem sobie spawacza. Po kilku latach spawania czarnej stali (brudna i szkodliwa robota, ale opłacalna) zauważyłem, że spawacze TIG mają dużo lżejszą i przede wszystkim czyściutką robotę, więc zrobiłem kurs na TIGa. Teraz jestem majstrem na platformie wiertniczej, pracuję w rotacji (2tyg. pracy/3tyg urlopu) i mam opłacone mieszkanie, bilety lotnicze, mam darmowe wyżywienie i zarabiam bardzo dobrze.
Mogę tylko jedno powiedzieć:
RUSZ DUPĘ I ZAPRACUJ NA WSZYSTKO!!! Jednemu wszystko podają na tacy, a drugi niestety musi sobie wszystko wyszarpać. Nie ma co narzekać. Z każdego goowna można wyjść, ale trzeba trochę się wysilić.
Pewnie możecie uznać to za przechwałki, ale jestem z siebie mega dumny, a nie mam za bardzo komu się pochwalić, że udało mi się wyjść z bagna.
Przez dzisiejszy socjal to nawet jak prą ujesz to nie ma za co żyć, bo ci połowę zabiorą, a następnie dadzą patologii powodując przy okazji ogromną inflację.
Jest też opcja - pracuj na pół etatu. Nie będziesz mieć ani czasu, ani kasy - na życie.
Czyli co, może jakiś zasiłek, socjal? Czujesz że żyjesz XD
Znajdź kompromis. Jeśli nie będzie to zadowalające to kształć się aby w przyszłości móc ten kompromis znaleźć. Jeśli jesteś za stary aby zdążyć to zrobić to możesz o sobie powiedzieć "byłem głupcem i zmarnowałem swoje życie".
Jest jeszcze plan B: obniż swoje wymagania albo przeorganizuj swoje życie. Może wtedy znajdzie się kompromis.
Tylko nie biadol!
Pracujesz 40 godzin w ciagu tygodnia, tydzien ma 24*7 godzin, czyli pracujesz mniej niz 1/4 tygodnia. Co robisz ze swoim czasem po pracy ze nie masz go na zycie? Chyba, ze masz tak chvjowe kwalifikacje, ze musisz walic po 12 godzin
@Xar Odejmij czas na sen, podróż do pracy, podstawowe czynności związane z przeżyciem, czyli zakupy, gotowanie, jedzenie, sprzątanie, mycie się, itd. Ile zostanie faktycznie wolnego czasu?
Ja wiem, że w Polsce, na chwilę obecną w większości przypadków jest tak, jak piszesz.
Ja mam to szczęście, że mam taką pracę, że mam za co żyć i mam kiedy żyć.
Nie pojmuję tego biadolenia nad pracą. A co byś chciał? Żeby cie inni utrzymywali?
Pytam, bo mam(od 30 lat):
- pracę którą lubię i która sprawia mi satysfakcję
- fajnych współpracowników
- Pensję, która wystarczy mi na życie, podróże i odłożenie co miesiąc ok. 1/4 zarobków
I nie jestem jedyny, nie jest to jakaś wyszukana superfucha, jedna na milion.
Po prostu szukałem i znalazłem pracę zgodną z moimi zainteresowaniami, wyspecjalizowałem się i teraz odrywam kupony...
Ja mam etat i czas na życie. Kwestia zdrowego gospodarowania czasem i tyle
Zostań człowiekiem wolnym... Zostań menelem... Menele mają czas by żyć, mają czas by pić, z opieki socjalik skubniesz, odprowadzisz wózek, wyłudzisz coś od babci pod sklepem, wrzucisz samotnej matce węgiel do piwnicy za 50zł... Jednym słowem raj... Idź i żyj niebieski ptaku... Wszystko samo się zrobi... Powodzenia...
Mam coraz mniej zrozumienia dla ludzi pracujących za najniższą stawkę. Będzie to trochę autopromocja, ale po co szukać przykładów z kosmosu jak mogę podać własny.
Wychowałem się w patologicznej rodzinie, nie skończyłem żadnej szkoły (tylko gimnazjum), bo w wieku 17 lat musiałem się zacząć sam utrzymywać.
Mógłbym iść na łopatę i narzekać jakie to życie jest niesprawiedliwe, ale postanowiłem zawalczyć o siebie. Zarobione pieniądze inwestowałem w szkolenia. Najpierw kurs montera kadłubów, ekstremalnie ciężka i niebezpieczna praca, widząc w pracy, że spawacze mają lepszą robotę i większe możliwości zrobiłem sobie spawacza. Po kilku latach spawania czarnej stali (brudna i szkodliwa robota, ale opłacalna) zauważyłem, że spawacze TIG mają dużo lżejszą i przede wszystkim czyściutką robotę, więc zrobiłem kurs na TIGa. Teraz jestem majstrem na platformie wiertniczej, pracuję w rotacji (2tyg. pracy/3tyg urlopu) i mam opłacone mieszkanie, bilety lotnicze, mam darmowe wyżywienie i zarabiam bardzo dobrze.
Mogę tylko jedno powiedzieć:
RUSZ DUPĘ I ZAPRACUJ NA WSZYSTKO!!! Jednemu wszystko podają na tacy, a drugi niestety musi sobie wszystko wyszarpać. Nie ma co narzekać. Z każdego goowna można wyjść, ale trzeba trochę się wysilić.
Pewnie możecie uznać to za przechwałki, ale jestem z siebie mega dumny, a nie mam za bardzo komu się pochwalić, że udało mi się wyjść z bagna.
Przez dzisiejszy socjal to nawet jak prą ujesz to nie ma za co żyć, bo ci połowę zabiorą, a następnie dadzą patologii powodując przy okazji ogromną inflację.