Nie całkiem rozumiem co zrobił, ani jakie to ma dla nas znaczenie, ale cieszę, się, że mu się udało. Przez 120 lat na pewno wielu ludzi się nad tym głowiło.
@tymczasowylogin w skrócie wpadł jak mierzyć odległość pomiędzy punktem A a punktem B w sytuacji gdy przestrzeń jest pozakrzywiana przez silną grawitację (choćby wspomniane czarne dziury). Bo to wcale nie jest trywialne.
@faraon69
W Polsce nie miał szans na karierę bo nie publikował w "Gościu Niedzielnym" i "Głosie Parafialnym" więc nie miał szans na wyrobienie limitu publikacji naukowych.
Cały wywiad Kaweckiego z Dunajskim można zobaczyć tutaj:
youtu.be/vE13I483uWo
W skrócie:
Problem skopiowany do tego mema już dawno rozwiązał Riemann. Opisał on wszystkie metryki wewnętrzne (czyli sposoby mierzenia odległości) na dowolnej powierzchni, czy ogólniej - rozmaitości (rozmaitość można sobie wyobrażać jako ,,powyginaną przestrzeń'' dowolnego wymiaru). Wewnętrzna znaczy tyle, że odległość od A do B jest równa długości najkrótszej drogi z A do B. Na przykład na sferze w przestrzeni można mierzyć odległość po powierzchni albo ,,na wprost'' w trójwymiarowej przestrzeni. Ta pierwsza jest wewnętrzna ta druga nie.
Problem, który rozwiązał Dunajski jest odwrotny: wyobraźmy sobie, że mamy rozmaitość (powyginaną powierzchnię albo przestrzeń), na której nie znamy odległości ale dla każdych punktów A i B wiemy, którędy biegną najkrótsze drogi z A do B. Czy da się z tej informacji odtworzyć metrykę. Dunajski pokazał, że tak.
Do czego to może się przydać? Wiemy, że gwiazdy i wszystko w kosmosie (gwiazdy, planety, komety...) porusza się po najkrótszych trajektoriach w metryce czasoprzestrzeni. Chcemy na tej podstawie odczytać metrykę Wszechświata. Zwłaszcza w okolicy czarnych dziur. Einstein znalazł zależność pomiędzy metryką czasoprzestrzeni a rozkładem masy. Nie wiemy ile ważą gwiazdy, ale widzimy po jakich trajektoriach się poruszają. Z tych trajektorii chcemy odczytać prawdziwe odległości jakie tam są a nie takie jakie nam się wydaje z Ziemi.
Kawecki wydaje się nie bardzo rozumie i Dunajski stara się mówić coraz bardziej łopatologicznie, Z jednej strony to dobrze, z drugiej - z konieczności trochę musi naciągać.
No tyle zrozumiałem. Nie twierdzę, że dobrze...
Acha, ten pomysł na nartach był w 2006 lub 2007. Trochę zajęło dopracowanie szczegółów...
OdpowiedzKomentuj obrazkiem
Zmodyfikowano
1 raz.
Ostatnia modyfikacja:
18 marca 2024 o 21:31
o kurde, czyli wniosek, że narty pomagają rozwiązać problemy :D.
Skubany z tego Pitagorasa, że jego twierdzenie nawet takie proste a^2+b^2=c^2, do dziś się przydaje w ciekawych obliczeniach matematycznych.
Nie całkiem rozumiem co zrobił, ani jakie to ma dla nas znaczenie, ale cieszę, się, że mu się udało. Przez 120 lat na pewno wielu ludzi się nad tym głowiło.
@tymczasowylogin w skrócie wpadł jak mierzyć odległość pomiędzy punktem A a punktem B w sytuacji gdy przestrzeń jest pozakrzywiana przez silną grawitację (choćby wspomniane czarne dziury). Bo to wcale nie jest trywialne.
@Elathir
Dziękuję.
@Elathir i wystarczyło że pojechał na narty... że też Duda na to nie wpadł.... :D
Where komentarze "a mnie gupie wzory do niczego sie nie przydaly, po co to komu, w szkole mieli nauczyc pita wypisywac..."
Kolejny polski, genialny Naukowiec przez duże "N" pracujący za granicą.
@faraon69
W Polsce nie miał szans na karierę bo nie publikował w "Gościu Niedzielnym" i "Głosie Parafialnym" więc nie miał szans na wyrobienie limitu publikacji naukowych.
Cały wywiad Kaweckiego z Dunajskim można zobaczyć tutaj:
youtu.be/vE13I483uWo
W skrócie:
Problem skopiowany do tego mema już dawno rozwiązał Riemann. Opisał on wszystkie metryki wewnętrzne (czyli sposoby mierzenia odległości) na dowolnej powierzchni, czy ogólniej - rozmaitości (rozmaitość można sobie wyobrażać jako ,,powyginaną przestrzeń'' dowolnego wymiaru). Wewnętrzna znaczy tyle, że odległość od A do B jest równa długości najkrótszej drogi z A do B. Na przykład na sferze w przestrzeni można mierzyć odległość po powierzchni albo ,,na wprost'' w trójwymiarowej przestrzeni. Ta pierwsza jest wewnętrzna ta druga nie.
Problem, który rozwiązał Dunajski jest odwrotny: wyobraźmy sobie, że mamy rozmaitość (powyginaną powierzchnię albo przestrzeń), na której nie znamy odległości ale dla każdych punktów A i B wiemy, którędy biegną najkrótsze drogi z A do B. Czy da się z tej informacji odtworzyć metrykę. Dunajski pokazał, że tak.
Do czego to może się przydać? Wiemy, że gwiazdy i wszystko w kosmosie (gwiazdy, planety, komety...) porusza się po najkrótszych trajektoriach w metryce czasoprzestrzeni. Chcemy na tej podstawie odczytać metrykę Wszechświata. Zwłaszcza w okolicy czarnych dziur. Einstein znalazł zależność pomiędzy metryką czasoprzestrzeni a rozkładem masy. Nie wiemy ile ważą gwiazdy, ale widzimy po jakich trajektoriach się poruszają. Z tych trajektorii chcemy odczytać prawdziwe odległości jakie tam są a nie takie jakie nam się wydaje z Ziemi.
Kawecki wydaje się nie bardzo rozumie i Dunajski stara się mówić coraz bardziej łopatologicznie, Z jednej strony to dobrze, z drugiej - z konieczności trochę musi naciągać.
No tyle zrozumiałem. Nie twierdzę, że dobrze...
Acha, ten pomysł na nartach był w 2006 lub 2007. Trochę zajęło dopracowanie szczegółów...
Zmodyfikowano 1 raz. Ostatnia modyfikacja: 18 marca 2024 o 21:31
o kurde, czyli wniosek, że narty pomagają rozwiązać problemy :D.
Skubany z tego Pitagorasa, że jego twierdzenie nawet takie proste a^2+b^2=c^2, do dziś się przydaje w ciekawych obliczeniach matematycznych.