@SmiesznaSprawa Mylisz się. Chęci posiadania dziecka, tak naprawdę, nie da się nijak logicznie uzasadnić. Wiąże się z ciężką harówką, masą problemów, wywróceniem życia do góry nogami. I po co - żeby mieć towarzystwo? Prościej znaleźć przyjaciela. Żeby mieć kogo przytulać? Prościej przygarnąć zwierzaka. O co więc chodzi? Ano o pierwotny, zwierzęcy instynkt przedłużania gatunku, o nic więcej. Problem człowieka polega na tym, że ma za duży mózg i niepotrzebnie stara się ogarniać rozumem mechanizmy, w których na rozum miejsca nie ma. Efektem może być np. ten intelektualny potworek, który wygenerowałaś powyżej.
OdpowiedzKomentuj obrazkiem
Zmodyfikowano
1 raz.
Ostatnia modyfikacja:
4 lipca 2016 o 14:50
Może Was zaskoczę, ale dziecka się nie "ma" ani nie "posiada". Nie można posiadać człowieka. Często dziecko samo pcha się na świat, a rodzic staje się dla niego jedynie zaspokajaczem potrzeb i mentalnym drogowskazem. Egoizm więc może dotyczyć jedynie dziecka. To dziecko wybiera nas - nie my dziecko.
Acha - kolejny demot o tym, że życie człowieka (tym razem mężczyzny) kończy się, gdy zostaje rodzicem. Od tej chwili ma być już tylko służącym, klaunem i żywą zabawką dla dzieciaka (i jeszcze znajdować w tym pojarę). Czas dla siebie? Własne przyjemności (niech nawet będzie ten stereotypowy mecz)? No jak śmiesz o tym choć myśleć, egoisto ty! Dobrze, że choć na pracę zawodową się ojcu jeszcze pozwala, bo w przypadku kobiety to już kontrowersyjna kwestia. Jeszcze więcej takiej propagandy, a przyrost naturalny z pewnością się poprawi. ;)
@daclaw na szczęście, kto mądrzejszy, ten zrozumiał przekaz autora. Taki przesiew nie jest zły, Przynajmniej idioci zrezygnują z chęci posiadania "zabawki". W rzeczywistości autor demota ukazał, jak rodzic jest w stanie nagiąć swoje zasady dla jakiegoś brzdąca ;)
Zaraz zaatakuje mnie fala "szczęśliwych rodziców". Jesteś rodzicem? Nie masz prawa się skarżyć. Nie masz prawa odpoczywać. Nie masz prawa obejrzeć wieczorem meczu/wyjść do klubu, ani obejrzeć nawet zaległego odcinka Gry o Tron. Nie masz prawa odpalić tej cholernej konsoli i pograć w FIFĘ. Nie masz prawa nawet myśleć o tym, żeby nie obejrzeć z dzieckiem bajki. Musisz mu natomiast nadskakiwać, inaczej "będzie niemal bez ojca", "jakim ty jesteś wyrodnym ojcem?!". Żałosne.
Gdybyś miał święty spokój nie wchodziłbyś w demota o życiu ojców. Chyba że wszedłeś tu jedynie aby się pochwalić. Jeśli tak, to gratuluję udanej wazektomii, klap, klap, klap.
Kolejny demot o gloryfikacji i heroizacji macierzyństwa/ojcostwa (tak ojcostwa nie "tacierzyństwa"). A może by tak po prostu po ludzku wychować dziecko normalnie się z nim bawiąc i nie rozgłaszając tego na lewo i prawo? Czy to na prawdę takie niezwykłe?
Nie mówię, że to jest łatwe i sielanka miodem płynąca, ale co w życiu jest? Bez przesady, Dźijzas!
~tatategoświata Jestem potrójnym i stwierdzam, co następuje: świat małego dziecka jest nudny, miałki, przeważnie kiczowaty i zawsze taki sam. Nie mam pojęcia, co może być atrakcyjnego dla dorosłego człowieka we wkładaniu kółek na bolec, turlaniu piłeczek i słuchaniu Szczeniaczka Uczniaczka. A to i tak ta jaśniejsza strona, ciemna to słuchanie wrzasków i ratowanie dzieciaka przed niechybną śmiercią 10 razy w ciągu godziny. Wczesne dzieciństwo postrzegam jako coś w rodzaju ospy. Trzeba to przechorować w nadziei, że za kilka lat dzieciak stanie się sensownym kompanem, z którym da się jakoś pogadać, gdzieś pójść albo pojechać rowerem, coś konstruktywnego porobić. Tak, mniej więcej, widzę realny obraz sprawy.
OdpowiedzKomentuj obrazkiem
Zmodyfikowano
1 raz.
Ostatnia modyfikacja:
5 lipca 2016 o 9:42
Przerąbane być ojcem, przechlapane być matką, chęć posiadania dzieci to egoizm.
uzasadnij.
@SmiesznaSprawa Mylisz się. Chęci posiadania dziecka, tak naprawdę, nie da się nijak logicznie uzasadnić. Wiąże się z ciężką harówką, masą problemów, wywróceniem życia do góry nogami. I po co - żeby mieć towarzystwo? Prościej znaleźć przyjaciela. Żeby mieć kogo przytulać? Prościej przygarnąć zwierzaka. O co więc chodzi? Ano o pierwotny, zwierzęcy instynkt przedłużania gatunku, o nic więcej. Problem człowieka polega na tym, że ma za duży mózg i niepotrzebnie stara się ogarniać rozumem mechanizmy, w których na rozum miejsca nie ma. Efektem może być np. ten intelektualny potworek, który wygenerowałaś powyżej.
Zmodyfikowano 1 raz. Ostatnia modyfikacja: 4 lipca 2016 o 14:50
Może Was zaskoczę, ale dziecka się nie "ma" ani nie "posiada". Nie można posiadać człowieka. Często dziecko samo pcha się na świat, a rodzic staje się dla niego jedynie zaspokajaczem potrzeb i mentalnym drogowskazem. Egoizm więc może dotyczyć jedynie dziecka. To dziecko wybiera nas - nie my dziecko.
to uczucie, że już na demotach robią demoty o rodzicach, a Ty nadal jesteś na 1 levelu, nadal nie potrafisz zagadać
Acha - kolejny demot o tym, że życie człowieka (tym razem mężczyzny) kończy się, gdy zostaje rodzicem. Od tej chwili ma być już tylko służącym, klaunem i żywą zabawką dla dzieciaka (i jeszcze znajdować w tym pojarę). Czas dla siebie? Własne przyjemności (niech nawet będzie ten stereotypowy mecz)? No jak śmiesz o tym choć myśleć, egoisto ty! Dobrze, że choć na pracę zawodową się ojcu jeszcze pozwala, bo w przypadku kobiety to już kontrowersyjna kwestia. Jeszcze więcej takiej propagandy, a przyrost naturalny z pewnością się poprawi. ;)
* Aha
@daclaw na szczęście, kto mądrzejszy, ten zrozumiał przekaz autora. Taki przesiew nie jest zły, Przynajmniej idioci zrezygnują z chęci posiadania "zabawki". W rzeczywistości autor demota ukazał, jak rodzic jest w stanie nagiąć swoje zasady dla jakiegoś brzdąca ;)
Zaraz zaatakuje mnie fala "szczęśliwych rodziców". Jesteś rodzicem? Nie masz prawa się skarżyć. Nie masz prawa odpoczywać. Nie masz prawa obejrzeć wieczorem meczu/wyjść do klubu, ani obejrzeć nawet zaległego odcinka Gry o Tron. Nie masz prawa odpalić tej cholernej konsoli i pograć w FIFĘ. Nie masz prawa nawet myśleć o tym, żeby nie obejrzeć z dzieckiem bajki. Musisz mu natomiast nadskakiwać, inaczej "będzie niemal bez ojca", "jakim ty jesteś wyrodnym ojcem?!". Żałosne.
Gdybyś miał święty spokój nie wchodziłbyś w demota o życiu ojców. Chyba że wszedłeś tu jedynie aby się pochwalić. Jeśli tak, to gratuluję udanej wazektomii, klap, klap, klap.
Kolejny demot o gloryfikacji i heroizacji macierzyństwa/ojcostwa (tak ojcostwa nie "tacierzyństwa"). A może by tak po prostu po ludzku wychować dziecko normalnie się z nim bawiąc i nie rozgłaszając tego na lewo i prawo? Czy to na prawdę takie niezwykłe?
Nie mówię, że to jest łatwe i sielanka miodem płynąca, ale co w życiu jest? Bez przesady, Dźijzas!
@daclaw widać, że nie jesteś ojcem i nie rozumiesz ;)
~tatategoświata Jestem potrójnym i stwierdzam, co następuje: świat małego dziecka jest nudny, miałki, przeważnie kiczowaty i zawsze taki sam. Nie mam pojęcia, co może być atrakcyjnego dla dorosłego człowieka we wkładaniu kółek na bolec, turlaniu piłeczek i słuchaniu Szczeniaczka Uczniaczka. A to i tak ta jaśniejsza strona, ciemna to słuchanie wrzasków i ratowanie dzieciaka przed niechybną śmiercią 10 razy w ciągu godziny. Wczesne dzieciństwo postrzegam jako coś w rodzaju ospy. Trzeba to przechorować w nadziei, że za kilka lat dzieciak stanie się sensownym kompanem, z którym da się jakoś pogadać, gdzieś pójść albo pojechać rowerem, coś konstruktywnego porobić. Tak, mniej więcej, widzę realny obraz sprawy.
Zmodyfikowano 1 raz. Ostatnia modyfikacja: 5 lipca 2016 o 9:42
za te posrane gadki wszystkim bym wam wpier..lił bez poważania internetowy bohater
Zmodyfikowano 1 raz. Ostatnia modyfikacja: 9 lipca 2016 o 21:50