Mam 60 lat, Alzheimera i Parkinsona. Nie pozwalają mi samej chodzić po mieście, samej wchodzić po schodach, bawić się samochodem, korzystać z kart kredytowych. A przecież się tego nauczyłam i potrafię to robić. „Zabroniono mi doskonalenia umiejętności chodzenia, pchania, ciągnięcia, przesuwania, wciskania, nalewania, podawania, wchodzenia, biegania, rzucania i robienia tych rzeczy, które wiem, że zrobię sama. Rzeczy, które mnie interesują i sprawiają, że jestem ciekawa świata. Tych rzeczy nie pozwolono mi zrobić. Mam „60” lat. Nie jestem okropna. Jestem nerwowa, zestresowana, przytłoczona i zagubiona. Potrzebuję aby ktoś mnie przytulił".
OdpowiedzKomentuj obrazkiem
Zmodyfikowano
1 raz.
Ostatnia modyfikacja:
16 marca 2018 o 12:43
Prawdziwy list 2-latki byłby taki; chciałam bawić się ubrankiem zamiast się ubierać, ale powiedzieli mi, że nie mogę. Chciałam rozlać mleko po podłodze, ale okazało się, że nie mogę. Chciałam rzucać klockami w okno; nie dali mi. Wyrwałam innemu dziecku zabawkę; dlaczego nie może być tak jak ja zechcę? Chciałam wyciągnąć wszystkie dywaniki z samochodu; nie mieliśmy czasu na taką zabawę. Urządziłam histerię i nadal nie było tak jak sobie wymyśliłam.
List napisany z perspektywy dwulatki. No geniusz no.
@marekjajos Z perspektywy, a nie przez dwulatkę...
ja jak miałem 2 lata to pisać nie umiałem, ale jak widzę nowe pokolenie jest zdolniesze
Wszystkie takie pierdoły podbijają internet
nowy slogan można ułożyć
w stylu ta nowa margaryna o smaku cebuli podbija internet
Mam 60 lat, Alzheimera i Parkinsona. Nie pozwalają mi samej chodzić po mieście, samej wchodzić po schodach, bawić się samochodem, korzystać z kart kredytowych. A przecież się tego nauczyłam i potrafię to robić. „Zabroniono mi doskonalenia umiejętności chodzenia, pchania, ciągnięcia, przesuwania, wciskania, nalewania, podawania, wchodzenia, biegania, rzucania i robienia tych rzeczy, które wiem, że zrobię sama. Rzeczy, które mnie interesują i sprawiają, że jestem ciekawa świata. Tych rzeczy nie pozwolono mi zrobić. Mam „60” lat. Nie jestem okropna. Jestem nerwowa, zestresowana, przytłoczona i zagubiona. Potrzebuję aby ktoś mnie przytulił".
Zmodyfikowano 1 raz. Ostatnia modyfikacja: 16 marca 2018 o 12:43
Prawdziwy list 2-latki byłby taki; chciałam bawić się ubrankiem zamiast się ubierać, ale powiedzieli mi, że nie mogę. Chciałam rozlać mleko po podłodze, ale okazało się, że nie mogę. Chciałam rzucać klockami w okno; nie dali mi. Wyrwałam innemu dziecku zabawkę; dlaczego nie może być tak jak ja zechcę? Chciałam wyciągnąć wszystkie dywaniki z samochodu; nie mieliśmy czasu na taką zabawę. Urządziłam histerię i nadal nie było tak jak sobie wymyśliłam.