@Ella111111 nie wiem czy ten przypadek jest prawdziwy ale treść jej jest (jak piszesz) dosyć często spotykana. Ja sam znam kilka osób które zostały tak wychowane i nie poukładały cobie życia. Ja również w pewnej mierze, zwichnięte życie emocjonalne przez ojca, pomimo ponad dwudziestu lat życia we własnym mieszkaniu z dala od rodzinnego domu.
I bardzo jest przykre kiedy usiłujesz wytłumaczyć rodzicowi co robił źle, jak krzywdził moja przyszłość - nie jest w stanie tego zrozumieć. "bo chciałem dobrze" , " bo tak wyszło",
Pomimo że przepracowałem wiele nad sobą to wciąż mi to ciąży. I panicznie boję się że przeniosę takie zachowania na własne dzieci.
Nie oceniam tego czy ta historia jest prawdziwą czy nie, ale wiem jedno - wiele ludzi tak ma ,tylko, że o tym się głośno nie mówi i nie uczy przyszłych rodziców co tak naprawdę jest dobre dla rozwoju dziecka ,a co jest wręcz toksyczne.
Nie wymaga się przecież żadnych zdolności i wiedzy by wychować człowieka ,a szkoda. Możemy jedynie starać się i mieć nadzieje ,że kolejne pokolenia zmienią podejście do roli rodzica.
Powiem tak, nie potrzeba mieć ultra religijnych rodziców, surowych zasad czy straszenia grzechem by mieć podobny scenariusz w życiu. Tak naprawdę do takiego scenariusza może doprowadzić wiele kwestii ,wyborów, ludzi czy konieczności na, które nie mamy czasem nawet najmniejszego wpływu. Wiem co mówię, poniekąd z własnego doświadczenia. I u mnie to nie religią jest tą kwestią. Ojciec wmówił mi kiedy byłam jeszcze nastolatką, że "nikt takiej Ty dziewczyny nie pokocha" "Po co komu taka partnerka kiedy są lepsze?" I wiele takich podobnych. Wierzcie mi, to potrafi mocno zszargać poczucie wartości i pewności siebie. To nie jest coś, co nie zostaje w człowieku.
Dziś żyje czując jak lata płyną ,a we mnie samo przekonanie ,że zasługuje na miłość jest dość słabe by nie powiedzieć ,że nie ma go w ogóle. Walczę z tym na ile mogę ,ale doskonale wiem jaka to walka i praca by po takim czymś wyjść na prostą.
Mimo prób nigdy też nie spotkałam w swoim życiu faceta ,który by chciał choć spróbować zrozumieć i spróbować ze mną to pokonać. Staram się wierzyć ,że może kiedyś jeszcze będzie dobrze.
Los tylko raczy wiedzieć ile jest takich ludzi na świecie zniszczonych w jakimś polu w taki sposób. Ale wierzę ,że do każdego szczęście się uśmiechnie,
OdpowiedzKomentuj obrazkiem
Zmodyfikowano
1 raz.
Ostatnia modyfikacja:
23 listopada 2022 o 1:27
Nie wiedziałem, że ten demotywator trafi na główna, ale skoro napisaliście to chętnie wam napisze coś więcej, bo w democie jest limit znaków.
Otóż rozmawiałem sobie z facetem dalej. Jest nawet dosyć przystojny, nawet jak nie był w szkole Adonisem to kilka ladnych dziewczyn się do niego kleiło. Ale nie odwzajemniał ich uczuć, bo miał wychowacze blokady w mózgu. Na studiach znalazł paczkę kolegów więc zapomniał o związkach, tym bardziej, że wtedy już kielkował inny etap niż typ szkolnej miłości. Facet nie jest prawiczkiem, ale pierwszy raz u niego nie był zbyt romatyczny. Musiał się nauczyć wszystkiego u tzw prostytutki. Dawniej, jeszcze jako smarkacz myślałem, że do prostytytek chodzą celebryci, biznesmeni, gangsterzy, lub erotomani. A okazuje się, że wiele zwykłych facetów, którzy przez rózne czynniki i niekoniecznie wygląd nigdy nie mogli mieć tego pierwszego razu.
Nie powinienem życia sprowadzać do relacji damsko męskich, ale widzę, że ów kolega nie odhaczając młodzienczego typu relacji i zwiazku jest jakby na tym polu, nawet emocjonalnie zgaszony i nie da rady zacząć wzystkiego od poważnego, dorosłego związku mimo że na każdym polu życiowym się ogarnąl i świetnie sobie radzi.
Nie chcę uchodzić za psychologa, ale widze, że etap lat 7-20 jest w życiu bardzo ważny, jeśli coś w nich nie pyknie trudno się odnaleźć w doroslym życiu, ktore jest pozbawione młodzieńczych fajerwerków. Np jak masz 30 lat i masz do 35 roku zycia jakieś łopoty, idziesz dalej. widać to po celebrytach, którzy mieli zła młodość. Mimo pieniędzy ćpają czy rozpadają się ich związki.
Rodzice mojego znajomego są z tak zwanego awansu społecznego, gdzie od zera wszystkiego się dorobili, Kosztem tego, że wychowwyali syna w kulcie obowiązków, że życie to nie zabawa. I skutek taki, że chyba wnuków nie zobaczą.
Nie wiedziałem, że ten demotywator trafi na główna, ale skoro napisaliście to chętnie wam napisze coś więcej, bo w democie jest limit znaków.
Otóż rozmawiałem sobie z facetem dalej. Jest nawet dosyć przystojny, nawet jak nie był w szkole Adonisem to kilka ladnych dziewczyn się do niego kleiło. Ale nie odwzajemniał ich uczuć, bo miał wychowacze blokady w mózgu. Na studiach znalazł paczkę kolegów więc zapomniał o związkach, tym bardziej, że wtedy już kielkował inny etap niż typ szkolnej miłości. Facet nie jest prawiczkiem, ale pierwszy raz u niego nie był zbyt romatyczny. Musiał się nauczyć wszystkiego u tzw prostytutki. Dawniej, jeszcze jako smarkacz myślałem, że do prostytytek chodzą celebryci, biznesmeni, gangsterzy, lub erotomani. A okazuje się, że wiele zwykłych facetów, którzy przez rózne czynniki i niekoniecznie wygląd nigdy nie mogli mieć tego pierwszego razu.
Nie powinienem życia sprowadzać do relacji damsko męskich, ale widzę, że ów kolega nie odhaczając młodzienczego typu relacji i zwiazku jest jakby na tym polu, nawet emocjonalnie zgaszony i nie da rady zacząć wzystkiego od poważnego, dorosłego związku mimo że na każdym polu życiowym się ogarnąl i świetnie sobie radzi.
Nie chcę uchodzić za psychologa, ale widze, że etap lat 7-20 jest w życiu bardzo ważny, jeśli coś w nich nie pyknie trudno się odnaleźć w doroslym życiu, ktore jest pozbawione młodzieńczych fajerwerków. Np jak masz 30 lat i masz do 35 roku zycia jakieś łopoty, idziesz dalej. widać to po celebrytach, którzy mieli zła młodość. Mimo pieniędzy ćpają czy rozpadają się ich związki.
Rodzice mojego znajomego są z tak zwanego awansu społecznego, gdzie od zera wszystkiego się dorobili, Kosztem tego, że wychowwyali syna w kulcie obowiązków, że życie to nie zabawa. I skutek taki, że chyba wnuków nie zobaczą.
@CatFish szacun że się mu chciało. Ja się po prostu podałem. Na nic nie liczę, niczego nie szukam.
Coś jednak dało mu impuls i nadzieję by próbować.
Mnie nic tak nie zniszczyło jak "miłość" ludzi którzy mnie "kochają".
Według mnie kolega miał owszem niełatwo i wiele toksycznych rzeczy i relacji go spotkało, ale... No właśnie! Jego własne decyzje, które w momencie podejmowania może wydawały się słuszne tak naprawdę pogorszyły sprawę w rezultacie. Tak, mówię tutaj o wizycie u prostytutki. Co mu to dało? Odhaczył jedno doświadczenie życiowe, fakt. Jednak znowu było one kopaniem głębiej w dziurze ,w której już siedział. Najlepszym i najzdrowszym rozwiązaniem była by porządna i rzetelna terapia u specjalisty by zrobić porządek w swoim życiu i dopiero potem szukanie i randkowanie. Spotkanie z prostytutką na pewno nie było tak naprawdę przełomowe w jego życiu - załatwienie jakiejś tam potrzeby i tyle, mechaniczne i bez uczuć, a chyba facetowi najbardziej chodziło o uczucia i związek ,a nie mechaniczne załatwienie tej sprawy. Mam też przeczucie ,że taka taktyka na pocieszenie się prostytutką tylko dalej" kopie" poczucie wartości i nadziei - podejrzewam ,że facet się tym jeszcze bardziej skrzywdził.
Podkreślę też ,że jest wiele dobrych kobiet i mężczyzn na tym świecie tylko czasem trudno taką osobę spotkać, spotkanie za pieniądze nas do tego nie przybliży tylko oddali. Jest chodzeniem na skróty, które nie zmieni tego ,że wraca się do pustego domu ,że nie ma się do kogo wtulić gdy jest kiepsko. To tylko rodzi frustracje i pustkę, którą udana wizyta u najpiękniejszej pani za pieniądze nie zmieni.
OdpowiedzKomentuj obrazkiem
Zmodyfikowano
2 razy.
Ostatnia modyfikacja:
23 listopada 2022 o 18:52
@Ella111111 przypomina mi się historia aktora z Power Ranger (świerza sprawa), Jason Dawid Frank.
Jak mam dwie porady dla osób na skraju załamania.
1. Musisz przeżyć swoich wrogów.
2.Nie wiem jak wy ale ja się nie odjebię. Nie zrobię ludzkości takiej przysługi. Będę żyć im na złość.
Dziwne, może głupie ale bardzo motywujące.
@Ella111111 słońce, akurat ja nie mam konfliktu wewnętrznego. Mam w sobie wilki dwa. Jeden chce roz**bać ludzkość, drugi kubełek z KFC. Jak masz pełny brzuch to limit tolerancji jakoś się zwiększa. A co do optymizmu. Biorę życie jakim jest. Jak mi wesoło to się śmieję. Jak smutno to się smucę. Z pewnością żyj tak by nie żałować WŁASNYCH czynów. Nie przejmuj się tym na co nie masz wpływu. Taki miks stoicyzmu i carpe diem.
Mam pomysl, niech ktos kto czyta te wszystkie historyjki streszcza je w komie :) Szybciej bedzie ocenic fantazje autora
Tutaj porozmawiałbym z psychologiem lub psychoterapeutą. Kilka-kilkanaście sesji pozwoli lepiej funkcjonować.
Jeśli nawet ktoś tak ma, to jest PLUS, że zdaje sobie z tego sprawę.
Nie spotkał jeszcze tego partnera/ki
@Ella111111 nie wiem czy ten przypadek jest prawdziwy ale treść jej jest (jak piszesz) dosyć często spotykana. Ja sam znam kilka osób które zostały tak wychowane i nie poukładały cobie życia. Ja również w pewnej mierze, zwichnięte życie emocjonalne przez ojca, pomimo ponad dwudziestu lat życia we własnym mieszkaniu z dala od rodzinnego domu.
I bardzo jest przykre kiedy usiłujesz wytłumaczyć rodzicowi co robił źle, jak krzywdził moja przyszłość - nie jest w stanie tego zrozumieć. "bo chciałem dobrze" , " bo tak wyszło",
Pomimo że przepracowałem wiele nad sobą to wciąż mi to ciąży. I panicznie boję się że przeniosę takie zachowania na własne dzieci.
Niby taki ogarnięty ale takiego hasła jak np. "terapia behawioralna" już nie był w stanie znaleźć?
Oj, jak ja cię rozumiem.
Oj, jak ja cię rozumiem. Nikt mnie nie obdarował taką nienawiścią to ludzi, jak moi kochają rodzice.
Trolling
Nie oceniam tego czy ta historia jest prawdziwą czy nie, ale wiem jedno - wiele ludzi tak ma ,tylko, że o tym się głośno nie mówi i nie uczy przyszłych rodziców co tak naprawdę jest dobre dla rozwoju dziecka ,a co jest wręcz toksyczne.
Nie wymaga się przecież żadnych zdolności i wiedzy by wychować człowieka ,a szkoda. Możemy jedynie starać się i mieć nadzieje ,że kolejne pokolenia zmienią podejście do roli rodzica.
Powiem tak, nie potrzeba mieć ultra religijnych rodziców, surowych zasad czy straszenia grzechem by mieć podobny scenariusz w życiu. Tak naprawdę do takiego scenariusza może doprowadzić wiele kwestii ,wyborów, ludzi czy konieczności na, które nie mamy czasem nawet najmniejszego wpływu. Wiem co mówię, poniekąd z własnego doświadczenia. I u mnie to nie religią jest tą kwestią. Ojciec wmówił mi kiedy byłam jeszcze nastolatką, że "nikt takiej Ty dziewczyny nie pokocha" "Po co komu taka partnerka kiedy są lepsze?" I wiele takich podobnych. Wierzcie mi, to potrafi mocno zszargać poczucie wartości i pewności siebie. To nie jest coś, co nie zostaje w człowieku.
Dziś żyje czując jak lata płyną ,a we mnie samo przekonanie ,że zasługuje na miłość jest dość słabe by nie powiedzieć ,że nie ma go w ogóle. Walczę z tym na ile mogę ,ale doskonale wiem jaka to walka i praca by po takim czymś wyjść na prostą.
Mimo prób nigdy też nie spotkałam w swoim życiu faceta ,który by chciał choć spróbować zrozumieć i spróbować ze mną to pokonać. Staram się wierzyć ,że może kiedyś jeszcze będzie dobrze.
Los tylko raczy wiedzieć ile jest takich ludzi na świecie zniszczonych w jakimś polu w taki sposób. Ale wierzę ,że do każdego szczęście się uśmiechnie,
Zmodyfikowano 1 raz. Ostatnia modyfikacja: 23 listopada 2022 o 1:27
@RoseCherry Nie chcę cię zniechęcać, ale nie, nie do każdego. Nawet do bardzo wielu nie.
@kamil1024
Z takim podejściem to wszystko nie będzie miało sensu więc po co wstawać z łóżka?
@RoseCherry To nie jest podejście, to jest stwierdzenie faktu.
Smutne aczkolwiek prawdziwe...
@Ella111111 @sedapa @hemos @RoseCherry
Nie wiedziałem, że ten demotywator trafi na główna, ale skoro napisaliście to chętnie wam napisze coś więcej, bo w democie jest limit znaków.
Otóż rozmawiałem sobie z facetem dalej. Jest nawet dosyć przystojny, nawet jak nie był w szkole Adonisem to kilka ladnych dziewczyn się do niego kleiło. Ale nie odwzajemniał ich uczuć, bo miał wychowacze blokady w mózgu. Na studiach znalazł paczkę kolegów więc zapomniał o związkach, tym bardziej, że wtedy już kielkował inny etap niż typ szkolnej miłości. Facet nie jest prawiczkiem, ale pierwszy raz u niego nie był zbyt romatyczny. Musiał się nauczyć wszystkiego u tzw prostytutki. Dawniej, jeszcze jako smarkacz myślałem, że do prostytytek chodzą celebryci, biznesmeni, gangsterzy, lub erotomani. A okazuje się, że wiele zwykłych facetów, którzy przez rózne czynniki i niekoniecznie wygląd nigdy nie mogli mieć tego pierwszego razu.
Nie powinienem życia sprowadzać do relacji damsko męskich, ale widzę, że ów kolega nie odhaczając młodzienczego typu relacji i zwiazku jest jakby na tym polu, nawet emocjonalnie zgaszony i nie da rady zacząć wzystkiego od poważnego, dorosłego związku mimo że na każdym polu życiowym się ogarnąl i świetnie sobie radzi.
Nie chcę uchodzić za psychologa, ale widze, że etap lat 7-20 jest w życiu bardzo ważny, jeśli coś w nich nie pyknie trudno się odnaleźć w doroslym życiu, ktore jest pozbawione młodzieńczych fajerwerków. Np jak masz 30 lat i masz do 35 roku zycia jakieś łopoty, idziesz dalej. widać to po celebrytach, którzy mieli zła młodość. Mimo pieniędzy ćpają czy rozpadają się ich związki.
Rodzice mojego znajomego są z tak zwanego awansu społecznego, gdzie od zera wszystkiego się dorobili, Kosztem tego, że wychowwyali syna w kulcie obowiązków, że życie to nie zabawa. I skutek taki, że chyba wnuków nie zobaczą.
@Ella111111 @sedapa @hemos @RoseCherry
Nie wiedziałem, że ten demotywator trafi na główna, ale skoro napisaliście to chętnie wam napisze coś więcej, bo w democie jest limit znaków.
Otóż rozmawiałem sobie z facetem dalej. Jest nawet dosyć przystojny, nawet jak nie był w szkole Adonisem to kilka ladnych dziewczyn się do niego kleiło. Ale nie odwzajemniał ich uczuć, bo miał wychowacze blokady w mózgu. Na studiach znalazł paczkę kolegów więc zapomniał o związkach, tym bardziej, że wtedy już kielkował inny etap niż typ szkolnej miłości. Facet nie jest prawiczkiem, ale pierwszy raz u niego nie był zbyt romatyczny. Musiał się nauczyć wszystkiego u tzw prostytutki. Dawniej, jeszcze jako smarkacz myślałem, że do prostytytek chodzą celebryci, biznesmeni, gangsterzy, lub erotomani. A okazuje się, że wiele zwykłych facetów, którzy przez rózne czynniki i niekoniecznie wygląd nigdy nie mogli mieć tego pierwszego razu.
Nie powinienem życia sprowadzać do relacji damsko męskich, ale widzę, że ów kolega nie odhaczając młodzienczego typu relacji i zwiazku jest jakby na tym polu, nawet emocjonalnie zgaszony i nie da rady zacząć wzystkiego od poważnego, dorosłego związku mimo że na każdym polu życiowym się ogarnąl i świetnie sobie radzi.
Nie chcę uchodzić za psychologa, ale widze, że etap lat 7-20 jest w życiu bardzo ważny, jeśli coś w nich nie pyknie trudno się odnaleźć w doroslym życiu, ktore jest pozbawione młodzieńczych fajerwerków. Np jak masz 30 lat i masz do 35 roku zycia jakieś łopoty, idziesz dalej. widać to po celebrytach, którzy mieli zła młodość. Mimo pieniędzy ćpają czy rozpadają się ich związki.
Rodzice mojego znajomego są z tak zwanego awansu społecznego, gdzie od zera wszystkiego się dorobili, Kosztem tego, że wychowwyali syna w kulcie obowiązków, że życie to nie zabawa. I skutek taki, że chyba wnuków nie zobaczą.
@CatFish szacun że się mu chciało. Ja się po prostu podałem. Na nic nie liczę, niczego nie szukam.
Coś jednak dało mu impuls i nadzieję by próbować.
Mnie nic tak nie zniszczyło jak "miłość" ludzi którzy mnie "kochają".
@CatFish
Według mnie kolega miał owszem niełatwo i wiele toksycznych rzeczy i relacji go spotkało, ale... No właśnie! Jego własne decyzje, które w momencie podejmowania może wydawały się słuszne tak naprawdę pogorszyły sprawę w rezultacie. Tak, mówię tutaj o wizycie u prostytutki. Co mu to dało? Odhaczył jedno doświadczenie życiowe, fakt. Jednak znowu było one kopaniem głębiej w dziurze ,w której już siedział. Najlepszym i najzdrowszym rozwiązaniem była by porządna i rzetelna terapia u specjalisty by zrobić porządek w swoim życiu i dopiero potem szukanie i randkowanie. Spotkanie z prostytutką na pewno nie było tak naprawdę przełomowe w jego życiu - załatwienie jakiejś tam potrzeby i tyle, mechaniczne i bez uczuć, a chyba facetowi najbardziej chodziło o uczucia i związek ,a nie mechaniczne załatwienie tej sprawy. Mam też przeczucie ,że taka taktyka na pocieszenie się prostytutką tylko dalej" kopie" poczucie wartości i nadziei - podejrzewam ,że facet się tym jeszcze bardziej skrzywdził.
Podkreślę też ,że jest wiele dobrych kobiet i mężczyzn na tym świecie tylko czasem trudno taką osobę spotkać, spotkanie za pieniądze nas do tego nie przybliży tylko oddali. Jest chodzeniem na skróty, które nie zmieni tego ,że wraca się do pustego domu ,że nie ma się do kogo wtulić gdy jest kiepsko. To tylko rodzi frustracje i pustkę, którą udana wizyta u najpiękniejszej pani za pieniądze nie zmieni.
Zmodyfikowano 2 razy. Ostatnia modyfikacja: 23 listopada 2022 o 18:52
@Ella111111 przypomina mi się historia aktora z Power Ranger (świerza sprawa), Jason Dawid Frank.
Jak mam dwie porady dla osób na skraju załamania.
1. Musisz przeżyć swoich wrogów.
2.Nie wiem jak wy ale ja się nie odjebię. Nie zrobię ludzkości takiej przysługi. Będę żyć im na złość.
Dziwne, może głupie ale bardzo motywujące.
@Ella111111 słońce, akurat ja nie mam konfliktu wewnętrznego. Mam w sobie wilki dwa. Jeden chce roz**bać ludzkość, drugi kubełek z KFC. Jak masz pełny brzuch to limit tolerancji jakoś się zwiększa. A co do optymizmu. Biorę życie jakim jest. Jak mi wesoło to się śmieję. Jak smutno to się smucę. Z pewnością żyj tak by nie żałować WŁASNYCH czynów. Nie przejmuj się tym na co nie masz wpływu. Taki miks stoicyzmu i carpe diem.